ரஞ்சித் மொட்டை வேட்டை -பகுதி 4

இந்த பதிவில் கதைக்காக சில வரிகளை சேர்த்திருக்கிறேன். நீங்கள் 18 வயதிற்கு மேற்பட்டவர் எனில் தொடர்ந்து படிக்கவும். இது கற்பனை பதிவு மட்டுமே. இதை யாரும் தங்கள் நிஜ வாழ்க்கையில் பயன்படுத்துவதோ அல்லது முயற்சி செய்வதோ அவர் அவர்கள் முட்டாள்தனம் மட்டுமே😛

≠===================≠

அவர்கள் சுத்தம் செய்துவிட்டு ஆஸ்7வசப்படுத்தி கொள்வதற்கும் வசந்தி அங்கு நிற்பதை பார்த்தவுடன் இருவரின் முகமும்

பெயறைந்தார் போல் மாறியது.

அவர்கள் வாசலை பூட்ட மறந்ததை அப்போதுதான் உணர்ந்தனர்.

ரஞ்சித் அவசரத்தில் கதவை மூடினானே தவிர தாழிட மறந்திருந்தான்.

வாங்கக்கா! என்று உடனடியாக ஒரு புன்னகையை செலுத்துகிக்கொண்டே வசந்தியை வரவேற்றாள் கயல்.

ஹ்ம்ம்! வரேன் வரேன்!என்று இறுக்கமாக சொல்லிக்கொண்டே அவர்களை நோட்டம் விட்டுகொண்டே உள்ளே வந்த பிறகு வசந்தி, கயல்விழியை ஏறிட்டாள். 

எப்போடி வந்தே? அதிசயமா இருக்கு. இவன் அம்மா உன்னை விட்டிருக்க மாட்டாளே! என்றாள் வசந்தி.

ஆமாம் கா வேலை அதிகம்தான். இன்னிக்கி அந்த ஏரியாவில் கரண்டு கிடையாது நெட்டும் இல்லை அதனால ஆபீஸ்ல வேலை இல்லை. அதான் உங்களை பார்க்க வந்தேன் என்றாள்.

சரி!சரி!ரஞ்சித் நீ எனக்கு ஒரு உதவி பண்ணணுமே? என்றாள்.

என்ன ஆன்டி? என்றான். 

 உடனே சாய் பாபா காலனி போ. அங்கே இருக்கிற ஆஹா சூப்பர் மார்க்கெட் ஓனர் உங்க அங்கிள் க்கு ஒரு செக்கு தரணும். அதை வாங்கிட்டு வந்துடு. உனக்கு நான் உன் மொபைல் க்கு ஒரு sms அனுப்பி இருக்கேன். அதை காட்டினால் போதும் அவங்க செக்கை கொடுப்பாங்க அதை வாங்கிட்டு வந்துடு. என்று சொன்னாள் வசந்தி.

தன்னை எதற்கோ வேண்டுமென்றே கழட்டி விடுகிறாள் என்று ரஞ்சித் தெரிந்தது கொண்டாலும்.அவனால் எதுவும் சொல்லமுடியவில்லை.

அடுத்து கயலிடம் திரும்பிய வசந்தி. கயலு! நீ இன்னிக்கி இங்கேயே தங்கிடு உள்ள போய் கொஞ்சம்.உனக்கும் சேர்ந்து சோறு வை என்றாள். 

கயல் அக்கா.. என்று இழுத்தாள். என்னடி ரஞ்சித் அம்மா கேப்பாளோ ? நான் தகவல் சொல்லிக்கிறேன். போய் வேலைய பாரு என்றாள்.கயல் மறுப்பேதும் சொல்லாமல் உள்ளே சென்றுவிட்டாள்.

ரஞ்சித் வெளியே வந்துவிட்டாலும்

அவனுடைய மனது ஏதோ ஒரு தவறாகிவிட்டது என்று நினைத்துக்கொண்டே இருந்தான்.

என்னதான் வசந்தி அவர்கள் இருந்த நிலையை பார்த்து அனுமானிக்க முடியாது என்றாலும் ஏனோ அவன் மனம் பயத்துடனே இருந்தது.

அவன் போகும் வரை வாசலிலேயே பார்த்துக்கொண்திருந்தாள் வசந்தி.

அவன் பார்வைக்கு மறையும் வரை அங்கேயே இருந்தவள் பின் உள்ளே வந்தாள். கதவை தாழித்திட்டாள்

கயல் அதற்குள் அரிசியை கழுவி உலையை வைக்க ஆரம்பித்துவிட்டாள்.

அக்கா என்ன காய் நறுக்கட்டும் பொறியலுக்கு ?என்று கேட்டுக்கொண்டே வந்தாள்.

எதை சாப்பிட்டா உண்மை பேசுவியோ அதையே நறுக்கேன் என்றாள் குத்தலாக.

எனக்கா சொல்றிங்க? என்று கயல் பயந்தவாறே கேட்டாள்.

சீ நடிக்காத டீ! உன்னை எவ்ளோ  நம்பினேன். கடைசியிலே அசிங்கம் பண்ணிட்ல்ல?என்று பொரிந்து தள்ளினாள்.

அக்கா! நான் அப்படி எதுவும்..என்று ஆரம்பித்தவளை அடக்கினள்வசந்தி.

பேசாத ! நீ இருக்கிற நிலைமை என்ன?செய்யிற வேலை என்னடி? உனக்கு முதலாளி பையன் கேக்குதா. அதுவும் சின்ன பையனை போய். என்றால் வசந்தி.

அக்கா!அவன் கை கூட என் மேல் படலை! அனாவசியமான சந்தேகம் வேண்டாம். என்று சற்று வேகமாக பதில் கொடுத்தாள் கயல்.

சீ சீ எதுக்கு பொய் சொல்ற ?அதான் எல்லாத்தையும் பார்த்தேன் அவுத்து போட்டு அந்த பையன் கூட எல்லாத்தையும் பண்ணிட்டு நடிக்காத என்று கத்தினாள் வசந்தி.

ஐயோ!அக்கா!போதும் நிறுத்துங்க. அது வேற விஷயம் நானே உங்க கிட்ட சொல்லலாம்னு வந்தேன் ஆனால்!

இந்த கேவலத்தை சொல்ல வந்தியா?இல்ல மனசிலே வேற திட்டம் வெச்சிக்கிட்டு இங்கே வந்தியா? எத்தனை நாளா இந்த பிளான்? என்றாள் வசந்தி.

அக்கா இப்படி பேசதீங்க. நான் சொல்றதை கேளுங்க. நான் வேற எதுவும் கெட்டது பண்ணலை.

பின்ன அவன் கூட என்ன நல்லது பண்ணிக்கிட்டு இருந்த? என்றாள் வசந்தி.

அவன்கிட்ட முடி வெட்டிக்கிட்டேன் போதுமா? என்றாள் கயல் சற்று அழுத்தமாக.

அவுத்து போட்டு..ஹ்ம்ம்?

அதுதான் நான் பண்ண ஒரே தப்பு.

பெரிய தப்பு.

இல்லையா பின்ன? நீ சொல்றதை எல்லாம் என்னை நம்ப சொல்றியா? என்று சற்று  கடுமையாக கேட்டாள் வசந்தி.

ஆமாம் க்கா இதுதான் சத்தியம் நான் போய் சொல்லல.

உங்க நிலமையை கண்ணால பார்த்தப்புறம் நீ சொல்றத நான் எப்படி நம்புறது?

நான் சொன்னா நம்ப மாட்டேன்கிறீங்க. ஒரு நிமிஷம் என்று சொல்லி குப்பை கூடையில் கிடந்த முடியை காண்பித்தாள் கயல்.

அதை பார்த்து நக்கலாக வசந்தி ஏண்டி கயலு, முடி வெட்டிக்க வேற ஆளு கிடைக்கலையா ?இல்ல பார்லர் இல்லையா ?இவன் கிட்ட வெட்டிகிட்டேன்னு சொல்ற?என்றாள்.

அக்கா நாமதான் வழக்கமாக பார்லர் தான் போறோமே,அதில் எல்லாம் த்ரில் இல்லை இப்படி வித்தியாசமா செய்யறது தான் விஷயமே என்றாள் கயல்.

அதெல்லாம் சரி ஆனா அம்மணமா நீங்க ரெண்டு பேரும் என்ன செஞ்சிங்க என்றாள்.

அவன் என் அக்குளை மழிக்கணும்னு சொன்னான்.அதனால் அவனை சீண்டலாம்னு கொஞ்சம் அப்படி செஞ்சேன். 

முட்டாள்தனமா வேலை செஞ்சிருக்க அவன் கொஞ்சம் எல்லை மீறி போயிருந்த உங்க நிலைமை என்ன? நீ கல்யாணம் ஆகாதவள் அவனோ விடலை பையன். அதைவிட அவன் உன் முதலாளியோட மகன். என்ன பண்ணாலும் அவன் தப்பிச்சிடுவான்.அவன் எக்குதப்பா நடந்திருந்தால் உன் வாழ்க்கை என்னவாகுறது?

தப்புதான் அக்கா இனி இப்படி செய்ய மாட்டேன் என்று அழுதாள் கயல்.

சற்று நேரத்தில் கடகடவென்று சிரித்தாள் வசந்தி.

பயித்தியமே! ஏண்டி பயந்துட்டியா என்ன?என்று சொல்லி கொண்டே கிண்டலாக சிரித்தாள் வசந்தி.

அக்கா! என்று அதிர்ச்சியாய் பார்த்தாள் கயல். 

≠=====≠=======≠

என்டீ ! உன்னை யாரு அனுபவிக்க வேண்டாம் னு சொன்னது?அதுக்குன்னு கவனம் இருக்கணும் ல என்றாள்.

அக்கா என்னை சொல்றிங்க?

உன்னை பத்தி எனக்கு தெரியாதா? உன்னை சும்மா வெறுப்பேத்தினேன்.

அக்கா இப்படி என்ன பயமுறுதிடீங்களே! என்று கண்கள் பனிக்க கேட்டாள்.

சரி!சரி! நான் கோயிலுக்கு போய்ட்டு வர்றதுக்குள்ள என்னென்ன நடந்தது எல்லாத்தையும் சொல்லு என்றாள்.

கயல் இது வரை நடந்த அனைத்தையும் விரைவாக சொன்னாள்.

அனைத்தையும் கவனமாக கேட்டுக்கொண்ட வசந்தி பேசாமல் இருந்தாள்.

என்னக்கா அமைதியா இருக்கீங்க? என்றாள் கயல்.

அப்போ அவனுக்கு பொண்ணுங்க முடியை வெட்டுறது ரொம்ப பிடிக்கும் ன்னு சொல்ற.

ஆமாக்கா அதுமட்டும்.இல்ல இவன் வேலையை பார்த்தால் இவன் புதுசா இதை பண்ணுற மாதிரி தெரியலை.

அப்படின்னா?

யக்கா இவான் ஏற்கனவே பொண்ணுங்க தலையில நிறைய கை வச்சிருக்க மாதிரி தோணுது.

ஓ! அப்போ அந்த பொண்ணு வீடியோவை நீயும் பார்த்துட்டியா? என்று சொல்லி கண்ணடித்தாள்.

ஒரு நிமிடத்தில் கயலுக்கு புரிந்துவிட்டது.

அக்கா !! என்று விஷம புன்னகையுடன் வசந்தியை பார்த்தாள்.

சரி அதை நம்பி உன் தலையை குடுத்த சரி ஆனா என்னத்துக்கு உடம்பை காட்டிக்கிட்டு நின்ன?

அக்கா நான் உண்மையில் உங்களை பார்த்து பேசிட்டு போலாம்னு தான் இங்கே வந்தேன். வாசல் போர்டிகோ ஜன்னலுக்கு வந்ததும் தான் ரஞ்சித் தனியா இருக்கானு தெரிஞ்சது.

அவனை பார்த்தபோது அவன் ஏதோ வீடியோ பார்க்கிறான் ன்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டேன் ஒழுங்கா பார்க்கும்போது தான் அது அவன் ஒரு பெண்ணை மொட்டை அடிக்கிற மாதிரி ன்னு தெரிஞ்சிகிட்டேன் எனக்கு செம்ம அதிர்ச்சியாச்சு. நானும் வீடியோவை முழுசா பார்த்தேன். எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆயிடுச்சு. ஆனாலும் என்னை கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு ஒண்ணும் தெரியாத மாதிரி உள்ள வந்து,அவன் கூட பேசச்சு கொடுத்தேன். அவன் பேசினது அப்புறம்தான் அவனுக்கு பொண்ணுங்க முடி வெட்டுறதும்,மொட்டை அடிக்கவும் பிடிக்கும் னு தெரிஞ்சிகிட்டேன்.

உடனே உங்களோட ரொம்ப நாள் ஆசை எனக்கு ஞாபகம் வந்தது. சரி இவன் எவ்வளவு கட்டுப்பாடோட இருப்பான்னு பார்க்கத்தான் நான் அவனை உசுப்பேத்தி பார்த்தேன். அவனும் நான் நினைச்சத்தை விட நல்ல அழுத்தமாக இருந்தான். உங்க கிட்ட சாவகாசமாக சொல்லலாம்னு இருந்தப்போதான். உங்க கிட்ட இப்படி மாட்டிக்க வேண்டியதாயிடுச்சு என்று சொல்லி முடித்தாள் கயல்விழி.

இங்க பாரு சின்ன பசங்க கிட்ட இந்த மாதிரி விஷயங்களை பேசும்போது இல்ல செய்யும்போது ரொம்ப ஜாக்கிரதை யாக நடக்கணும். இல்லேன்னா பிரச்சனை நமக்குத்தான்.

புரிஞ்சது க்கா. ஆனா இன்னிக்கி நான் கொஞ்சம் அசந்துட்டேன்.

நல்ல வேளை நான் வந்தேன். நீயும் கொஞ்சம் சமாளிச்சிட்ட என்றாள். பிரச்சனை ஆகி இருந்தா அவனோட அம்மாவுக்கும் தெரிஞ்சிதுன்னா மவளே உன்னை உள்ள தள்ளி நொங்கெடுத்தகுருவா என்றாள்.

இப்போ நீ என்ன செய்யுறதா உத்தேசம்?

அக்கா நம்மளோட ரொம்ப நாள் ஆசையை நிறைவேற்ற ரஞ்சித் தான் சரியான ஆளு என்றாள்.

சரிதான் நானே உன்கிட்ட சொல்லலாம்னு இருந்தேன் ஆனால் உன்னை பிடிக்க முடியலை. அவனை ரொம்ப நாளை நான் நோட்டம் விடுகிட்டே தான் இருக்கேன். அவன் முடியை பார்த்து அதை பத்தி நல்ல வர்ணிப்பான். அவன் என்கிட்ட முடி வெட்டுறத பத்தி கூட கேட்டிருக்கான் ஆனால் நான்தான் மழுப்பிட்டேன்.உன் கிட்ட கேக்கலாம்னு பார்த்தேன்.ஆனால் எப்படி பேசுறதுன்னு தெரியலை என்றாள்.நான் இல்லாதப்போ நீ வந்ததை நான் பார்த்துட்டு உள்ளே வரவும் அவன் கிட்ட அக்குளை மழிக்க உட்கார்ந்து இருந்ததை நான் பார்த்தேன். அப்போவே முடிவெடுத்துட்டேன்.

இருந்தாலும் இவ்வளவு என்னை நீங்க பயமுறுத்தக்கூடாது என்றாள் இன்னமும் பயம் தெளியாத கயல்.

இல்லேன்னா உன்னையெல்லாம் மேய்க்க முடியுமா என்றாள் வசந்தி.

சட்டென்று இருவரும் சேர்ந்து கொல்லென்று சிரித்தனர்.

தண்ணீரை குடித்துக்கொண்டே கயல்,

சரிக்கா இப்போ நாம என்ன பண்ண போறோம் இனிக்கே நம்மளோட பிளானை முடிக்கலாமா?

நீ அவனை நம்புரியா ?

கண்டிப்பா அவன் நம்ம பையன் தாராளமா நம்பலாம்க்கா

ஆனால் கொஞ்சம் விளையாட்டு காட்டிட்டு அப்புறம் செய்யலாம்.

அப்போ இன்னிக்கி ராத்திரி செய்யலாமா ?

கண்டிப்பா என்று கண்ணடித்தாள். அப்போ இரு நம்ம சூப்பர் மார்கெட்டு ஓனர் கிட்ட பேசுறேன்.

எதுக்குக்கா? என்றாள் 

சொல்றேன் நீ போய் சமையல் செஞ்சு வை என்று கூறிவிட்டு மாடிக்கு நகர்ந்தாள்.

≠====================≠

ரஞ்சித்திற்கு குழப்பமாகவும் பயமாகவும் இருந்தது. வசந்தி அவனிடம் சற்று முன் நடந்துகொண்ட விதம் மிகவும் வித்தியாசமாகவும் கயல்விழியிடம் நடந்தது கொண்ட விதமும் கடுமையாகவும் இருந்தது. கயல்விழியிடன் இன்று நடந்ததில் பெரிய தவறு இல்லை என்றாலும் அதை  நிச்சயமாக வசந்தி பார்த்திருக்க வாய்ப்புண்டு என்று நினைத்த போது அவன் சற்று பயந்து போனான். அதனை நினைத்துக்கொண்டே அவன் கடை வரை வந்து விட்டான்.

அந்த கடையில் வேலை செய்யும் நபரிடம் முதலாளியை பார்க்க வேண்டும் என்று கேட்டான். அவனும் ரஞ்சித்தை முதலாளியின் அறைக்கு இட்டு சென்றான். ரஞ்சித் தான் வசந்தியிடம் இருந்து வருவதாக சொன்னான். அவள் தன் மொபைல் எண்ணிற்கு வந்த sms காண்பித்தான். முதலாளியும் அவனிடம் காசோலையை தந்தான். அதை வாங்கிக்கொண்டு புறப்படம் போது. தம்பி வசந்தி மேடம் கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி அவங்களுக்கு சில ஐட்டம் வேணும்னு கேட்டிருந்தாங்க அதையும் உன் கிட்ட குடுத்து அனுப்ப சொன்னாங்க. அதை அவங்ககிட்ட கொடுத்துடுவியாம் என்று சொல்லி, டேப் ஒட்டி பார்சல் செய்ய பட்டிருந்த ஒரு சின்ன கிப்ட் அட்டை பெட்டியை ரஞ்சித்திடம் கொடுத்தார். சரிங்க சார் நான் அவங்க கிட்ட இது ரெண்டையும் கொடுத்துடறேன் என்று சொல்லி வங்கிக்கொண்டான்.

ஜாக்கிரதையாக செக்கை சேர்த்துடு தம்பி எந்தது சொல்லி அனுப்பினார் கடை ஓனர்.

சரிங்க என்செய சொல்லி செக்கையும் பெட்டியையும் அவன் பையில் போட்டு பத்திரப்படுத்திக்கொண்டான்.

பிறகு அவன் வண்டியில கொண்டு திரும்பி கொண்டிருந்தான். அவன் மனது அந்த பார்சலில் உள்ள பொருளுக்கும் வசந்தி நடந்து கொண்டதற்கும் என்ன சம்பந்தம் இருக்கும் என்று தோன்றிக்கொண்டே இருந்தது.

ஒருவேளை அம்மா அப்பாவிடம் வசந்தியோ அல்லது கயல்விழியோ ஏதேனும் புகார் சொல்லிவிட்டால் என்னாவது என்று பயமும் அவனை தொற்றி கொண்டது.இறுதியாக அவன் எது எப்படியோ எதையும் துணிச்சலாக எதிர்கொள்ளலாம் என்று ஒரு முடிவுடன் திரும்பி வசந்தியின் வீட்டுக்கு சென்றுகொண்டிருந்தான்.

அப்போது அவன் மொபைலுக்கு தொடர்ந்து ஒரு எண்ணில் இருந்து அழைப்பு வந்துகொண்டே இருந்தது. சற்றே எரிச்சலுடன் போனை பார்த்தான். எதாச்சும் கஸ்டமர் காலா இருக்கும் இவனுங்க வேற நேரங்கெட்ட நேரத்திலே! சரியான தொல்லை! என்று போனை எடுத்தான்.

யாருங்க?என்ன வேணும் உங்களுக்கு என்று கோபமாக ஆரம்பித்தவனை

டேய் ரஞ்சித்! லூசு ஏன்டா இப்படி கத்துற? என்று சத்தமாக ஒரு பரிச்சயமான பெண்ணின் அதிகார குரல் கேட்டது.

ஹே நேஹா!வாவ்! சர்ப்ரைஸ் ஆக இருக்கு?என்ன திடீர்னு கூப்பிட்டிருக்க?என்று சந்தோஷமாக பதிலளித்தான்.

அதெல்லாம் இருக்கட்டும் நீ எங்கே இருக்க ?என்றாள்.

 நான் ஊர்ல தான் இருக்கேன். என்ன ஆச்சு?

ரொம்ப நல்லதா போச்சு உடனே என்ன பிக்கப் பண்ண கோயம்புத்தூர் ஜன்க்ஷனுக்கு வா என்றாள்.

=========================

அதேநேரம் வசந்தியும் கயலும் தங்கள் திட்டத்தை எவ்வாறு நடத்துவது என்று ஆலோசித்து கொண்டனர்.

நானும் அவன் ரொம்ப நல்ல பயன்னு நெனச்சு போட்டேன். நீ இப்போ சொல்றத பார்த்தால் பயல சும்மா சொல்ல கூடாது நம்ம டெஸ்டுகேத்த மாதிரி தான் இருக்கான்.

ஆமாம் க்கா நா அவனை சின்ன பயல் னுதான் நினைச்சேன்.

சரி சரி கயல் நான் ரஞ்சித் கிட்ட பேசிக்கிறேன். நீ சொன்ன இன்னிக்கி அவன் கையாலதான் நாம மொட்டை போட்டுக்க போறோம்.

என்னக்கா! வெறுமனே மொட்டையா இல்ல..

சே அலையாத டீ! முழுசா உடம்பு முழுக்க மழிச்சிக்க போறோம் என்றாள்.

சரி சரி என்று வாயெல்லாம் பல்லாக சொன்னாள் கயல்விழி.

சிறிது நேரத்தில் சாப்பிட்டுவிட்டு இருவரும் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தனர்.

இந்நேரம் அவன் வீட்டுக்கு வந்திருக்கணுமே போய் 2 மணிநேரமாகுது என்று சிந்தித்த படி அவனுக்கு அழைக்கலாமா என்று யோசித்து கொண்டிருந்தாள் வசந்தி.

ஆனால் காலம் விசித்திரமானது!

கோயம்புத்தூர் சந்திப்பில் நேஹாவை தேடியபடி அலைந்து கொண்டிருந்தான் ரஞ்சித்.

≠=======☺️☺️☺️☺️☺️☺️☺️======≠