என்ன சொல்றிங்க அப்போ நீங்க ஊர் திருவிழாக்கு போகலையா? என்று கேட்டான் சுமேஷ்.
ஆமாம் அதெல்லாம் இருக்கட்டும் நீங்க நான் வரும்போது என்ன செய்துகிட்டு இருந்தீங்கல்லாம்.
அது வந்து ஒண்ணும் தப்பா எல்லாம் இல்லை
அப்புறம் என்னது அந்த கிளாஸ் டம்பளர் அப்புறம் உங்க அப்பாவோட சரக்கு பாட்டில் எல்லாம் நாற்காலி க்கு அடியில் இருக்காம் என்று சொன்னவள் சடக்கென்று குனிந்து அந்த பாட்டிலை எடுத்துவிட்டாள்.
அதிர்ச்சியில் சரத்தும் சுமேஷும் நின்றனர்.
சரி அடுத்தது என்ன ஏதாவது ஐட்டம் வருதா என கேட்டவள் உள்ளே இருந்த முட்டையையும் எடுத்து வந்தாள்.
அவர்கள் மொத்த திட்டமும் வீணாகி போனதை நினைத்து வெட்கி தலைகுனிந்தனர்.
சுமேஷ் சற்று நேரத்திற்கு அமைதியாக நின்றவன் பேசினான்.அக்கா தப்பா நினைக்கிலைன்னா ஒரு கேள்வி
என்ன கேக்கப்போற?
நீங்க அம்மாகிட்ட ஊருக்கு போயிட்டு வர்றதா தான் சொன்னிங்க
ஆமாம்
ஆனால் இப்போ இங்க வந்துருக்கீங்க
ஆமாம்
எதுக்கு நீங்க போகல்ல ன்னு சொல்லுங்க
அது ஒண்ணும் இல்ல நான் ஊருக்கு போகவேண்டிய பஸ் நான் விட்டுட்டேன். எங்க ஊருக்கு ட்ரெயின் கிடையாது. அதனாலதான்.
அப்போ அம்மாகிட்ட நீங்க எல்லா ஏற்பாடும் செஞ்சிட்டேன்னு சொல்லிடுத்தான போனீங்க.
அது....
நீங்க ஏதோ ஒரு விஷயத்தோட தான் ஊருக்கு போறதா பொய் சொன்னீங்க
சொல்லிருக்கீங்க.
அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லை.
உண்மையை சொல்லுங்க எதுக்காக இந்நேரத்துல வந்தீங்க.
கல்யாணி சற்று மௌனமானாள்.
தம்பி நான் உங்களை நம்பி கொஞ்சம் மனசு தொறந்து பேசலாமா? என்றாள்.
சரத்தும் சுமேஷும் ஒன்றாக அக்கா நீங்க எங்களை நம்பலாம்.
கல்யாணி தன்னுடைய கதையை கூறினாள்.
கல்யாணி சற்று வசதியான குடும்பத்தில் பிறந்தவள். அவர்களுக்கு தோட்டம் பண்ணை மாடுகள் என்று நிறைய சொத்துக்கள் இருந்தன. சிறு வயதில் அவள் அப்பா இறந்துவிட அவள் சிற்றப்பா மகன் அறிவழகன் பொறுப்பாக பண்ணையை பார்த்துக்கொண்டான். வேலை நன்றாக பார்த்துக்கொண்டாலும் அவனுக்கு ஒரு பழக்கம் இருந்தது.அடிக்கடி அவன் தங்கள் பண்ணையில் அதிக வேலை இருப்பதாக சொல்லி வெளியூரில் இருந்து ஆட்களை கூட்டி கொண்டு வந்தது வேலை செய்தான். அதில் பார்க்க அழகான சில இளம் பெண்கள் இருந்தனர். அவர்கள் வேலை முடித்து செல்லும் போது அவர்கள் முடி இல்லாமல் மொட்டையடிக்க பட்டு சென்றனர். கல்யாணி இதை கவனித்து வந்தாலும் அதை பற்றி அவள் அண்ணாவிடம் கேட்கவில்லை. ஆனால் இந்த முறை அவள் பண்ணையில் புது பெண்கள் வந்ததும் இரண்டாவது நாளே சில பெண்கள் மொட்டை அடிக்கப்பட்டு வேலை செய்து கொண்டு இருந்தனர். இது அவளுக்கு பெரிய ஆச்சரியமும் அதிர்ச்சியாகவும் இருந்தது. அவள் தனியாக ஒரு நாள் பண்ணைக்கு சென்றாள். அதில் அவளுக்கு ஒரு பெண் தெரிந்தவள் போல இருந்தாள். அவளை கண்டு பிடித்தாள். கல்யாணியுடன் 3 ஆம் வகுப்பு படித்தவள்.அவள் பெயர் வடிவு வடிவு
யாருங்க
நான்தான் முதலாளியம்மா
அம்மா சொல்லுங்க ம்மா என்று பணிவாக அருகே வந்தாள்.
நீ வடிவு தானே?
ஆமாங்க ம்மா எப்படி தெரியும்?
நான்தான் டீ கல்யாணி
எந்த கல்யாணி? தெரியலிங்களே
அடியே நம்ம ஸ்கூலில் மூணாவது வரை படிச்சோம் நொண்டி ஆடுறப்போ என்கிட்டே மாட்ட கூடாதுன்னு ஓடினியே அப்போ கம்பி கிழிச்சி கெண்டை கால் லிலே அடிப்பட்டதே
எப்டியம்மா இவ்வளவு ஞாபகம் வெச்சிட்டு இருந்திங்க
அடியே உன் காலில தழும்பு பார்த்து தான் கேட்டேன் என்றாள் கல்யாணி
ஐயோ கல்யாணியா? என்று சிரித்தாள்.
ஆமாம். இங்க சித்த வா உன்கிட்ட ஒரு விஷயம் கேட்கணும்
ஐயோ வேலை கிடக்கே
அதை சொல்லிக்கலாம் டீ இங்க வா
சரி இரு என்று கல்யாணி
சோமுண்ணே அட சோமுண்ணே என்று ஒருவனை கத்தி அழைத்தாள்
சோமு என்பவன் சற்று வாட்ட சாமாக இருந்தான் கல்யாணி கூப்பிட்டத்தை கேட்டு அங்கு ஓடி வந்தான். சொல்லுங்கம்மா என்று பவியமாக கேட்டான்.
வீட்டுல அம்மா வேலை சொல்லி இருக்காங்க இந்த புள்ளைய கூட்டிக்கிட்டு போய் ட்டு வரேன் என்றான்.
சோமு கொஞ்சம் தயங்கி அம்மா அது வந்து உங்க அண்ணன் கேட்டாருன்னா?
நா சொல்லிக்கிறேன் நீ போ என்றான்.
சோமு உடனே சரிம்மா
ஏ புள்ள அம்மா சொல்றத வாயாடாம செய்யணும் என்று குறிப்பாக சொல்ல
கல்யாணி மிரட்சியாக சரிண்ணே என்று கூறி அவள் பின்னால் சென்றால்
கொஞ்ச நேரம் வீட்டிற்கு வந்தனர் இருவரும்
அம்மா என்னங்க வேலை இருக்கு என்றாள்.
அங்க பரணில ஏறி பாத்திரதை இறக்கு என்றாள்.
ஏண்டி ஊர்ல அவ்வளவு வேலை கிடக்கு இங்க எங்க பண்ணையில் வேலைக்கு வர்றவன் என்றாள்.
அங்கே வேலைக்கு எங்க நல்ல கூலி கிடைக்கிது அதான் பண்ணயில வேலைக்கு வந்தேன்.
அது சரிடி என்னத்துக்கு இங்க வேலை செய்யிறவா திடீருன்னு மொட்டச்சியா வந்து நிக்கிறாங்க
அது வந்து அவ அவளுக ஊர்ல திருவிழாவா இருக்கும் நேத்துகிட்டு மொட்டை போடுறாளோ என்னவோ
கொஞ்ச நேரம் பேசி கேள்வி கேட்க
அவளோ பிடிக்கொடுக்காமல் பதில் சொன்னாள். அதனால் அவளிடம் எப்படியாவது மடக்க வேண்டும் என்று வேலை செய்யும்போது ஏண்டி வடிவு சின்ன புள்ளையிலே உன் முடி இருக்கிறது போலவே அப்படியே இருக்கு என்னடி பண்ணுற
நான் என்ன பண்ண போறேன் எண்ண தெச்சி சீயக்க போட்டு குளிச்சி வர்றதுத்தேன்
சரி எப்போ டி உனக்கு கலியாணம்
வடிவு வெட்கத்துடன் அதுக்கென்னம்மா அவசரம் என்றாள்
சரி நீ ஏதாச்சும் நேர்த்தி கடன் வெச்சிருக்கியா
அது வந்தும்மா நான் நேரத்திகடன் விட்டுருக்கேனாம்மா
ஏண்டி பின் பக்கம் வர முடி இவ்வளவு நீளமா முடி வெச்சிருக்க என்ன நேர்த்திகடன் அது
அது
நீயும் மொட்டையைடிக்க போறியா என்ன
அதான் மா . ஆ அது வந்து என்று தயங்க அவள் நின்று கொண்டிருந்த ஏணியை ஆட்ட பதட்டத்தில் பாத்திரத்தை தவற விட்டாள்.
கல்யாணி சத்தமாக ஐயோ என்னடி சொட்டை விழுந்துடுச்சி என்று திட்டினால்.
அம்மா அம்மா வய்யாதீங்க பாத்திரத்தை வேணும்னே போடல்ல.
உன்னை என்ன பண்ணா தேவல்ல சிநேகிதியாச்சே ன்னு இங்க கூப்பிட்டா இப்பிடி பண்ணி கெடுத்துட்டியே
அம்மா மன்னிச்சுடுங்க என்று கதற ஆரம்பித்தாள் வடிவு.
சரி இப்ப நான் கேட்குற கேள்விக்கு பதில் சொல்லு எதுக்கு உங்கள்ள சில பேர் மொட்டை போட்ருக்காங்க
அது என்ன காரணம்?
அதெல்லாம் ஒண்ணும் தெரியாது மஇப்போ நீயும் மொட்டை போடுறதா உளறினியஅதெல்லாம் இல்லைம்மா
சோமு எதுக்கு உன்னை என்னோட அனுப்புறதுக்கு முன்னாடி மிரட்டுனான்?
என்ன நடக்குது ன்னு உண்மையை சொல்லு
அது வந்த...சீக்கிரம் சொல்லு என்று மிரட்ட வடிவு அவள் காரணத்தை சொல்ல ஆரம்பித்தாள்
வடிவு ஏழை குடும்பத்தில் பிறந்தவள் கொஞ்ச காலம் பள்ளி சென்றவள் படிக்க முடியவில்லை. ஆகவே கூலி வேலை செய்ய தொடங்கினாள். இந்த முறை கல்யாணியின் பண்ணையில் வேலை இருப்பதாகவும் கொஞ்ச நாட்கள் அங்கேயே தங்கி வேலை செய்ய வேண்டும் என்றும் கூறி அழைத்து வந்தனர்.அவளை சோமு தான் அழைத்து வந்தான். அன்று மாலை வேலை முடிந்தபின் வடிவுடன் சில பேரை தனியே அழைத்தான்.
அவர்களிடம் பண்ணையார்க்கு அவர்களை பிடித்து போயுள்ளதாகவும் அவர்கள் சம்மதிதால் ஒரு வேலை இருப்பதாகவும் அதற்க்கு தகுந்த பணம் கிடைக்கும் என்றும் கூறுனான்.
அவர்களில் சிலர் பயந்து வேண்டாம் என்று சென்று விட்டனர். மிகுந்த கஷ்ட்டத்தில் இருக்கும் வடிவும் அவளது இன்னொரு தோழி மட்டும் வேலை செய்வதாக சம்மதித்தனர்.
அப்போது வடிவும் சம்மதிதாள்.
அவர்களை அங்கிருந்து ஒரு பெரிய கொட்டகைக்கு கொண்டு சென்றான்.
வடிவு மற்றும் அவளும் பண்ணையார் முன் நின்றனர். பண்ணையார் அவர்களை பார்த்து சிரித்த படியே.
இங்க பாருங்க புள்ளைகளா நான் சொல்ல போறதை நல்லா கேட்டுக்கோங்க.
இங்க வேலை பார்க்கிற பொண்ணுங்கள சில பேருக்கு நாங்க மொட்டையாடிப்போம் இது எங்க பண்ணையில வழக்கம். உங்கள மாதிரி அழகான பொண்ணுங்க பிறந்த மேனியா அவங்க தலை யில் இருந்து கால் வரை உள்ள மொத்த முடியையும் மழிக்கணும்.
என்னோட விருப்பத்தை யாரு நிறைவேத்தவாங்களோ அவங்களுக்கு நிறைய பணம் கிடைக்கும். யாரு தயார் என்று கேட்டான்.
அதை கேட்ட இருவரும்
பயந்தது போய் மிரட்சியாக பார்த்தனர். அதை புரிந்தவனாக
பயப்பப்பட வேண்டாம். நான் கேவலமானவன் இல்ல உங்களை ரேப் எல்லாம் பண்ண மாட்டேன் உங்க விருப்பம் இல்லாம உங்க மேல எங்க கை கூட படாது என்றான்.
அப்போது வடிவின் தோழி முன்னே வந்தாள்.
ஐயா நான் மொட்டை அடிச்சிக்கிறேன். ஆனால் எதுக்கு மொட்டையாடிச்சேன்னு என்னை கேட்டால் என்ன சொல்லுறது என்றாள்.
சரி விவரமா சொல்லுறேன். நான் இந்த பண்ணைக்கு வாரிசாக வந்தது பெரிய விஷயம். அதனால எனக்கு பங்காளிங்க எல்லாரும் பகையாளி ஆயிட்டாங்க. மேற்கொண்டு உள்ளூக்காரங்களை அவனுங்க வேலைக்கு விடமாட்டேங்கிறாங்க. என்னோட விவசாயம் பாதிச்சது தொழில் பெரிய அளவில் நஷ்டம் ஆச்சு. அப்போ ஒரு குறி சொல்றவர் வந்து இங்க இருக்கிற காவல் தெய்வதுக்கு கன்னி பொண்ணுங்களோட முடியை மொத்தமா மழிச்சு அவங்க கையால் காணிக்கை கொடுத்தா தொழில்ல நிறைய இலாபம் கிடைக்கும் எதிரிங்க ஒழிஞ்சி போயிடுவாங்க ன்னு சொன்னாரு. அவர் சொன்ன மாதிரி இந்த மரத்தோட அடியில சாமி கிடைச்சது. அவரு சொன்ன மாதிரி படையல் போட்டால் நல்லதுன்னு நினைச்சேன் ஆனால் என்னை பிடிக்காத உள்ளூர் காரங்க இதை செய்ய விடமாட்டாங்க.அதனால எங்க ஊர்ல இருந்து யாரையும் இந்த விஷயத்துக்கு ஓத்துக்கிட்டு செய்ய வைக்க முடியாது. அதுக்காக தான் வெளியூரிலே இருந்து வேலைக்கு ஆளை வெச்சேன். அப்படியே இந்த பூஜையை செய்ய பணம் கொடுத்து இந்த பூஜையை பண்ணுறேன். இப்போ புரியுதா
நான் இந்த விஷயத்தை இங்க வர்ற பொண்ணுங்க கேட்டால் தான் சொல்லுவேன். ஒத்துகிட்டவங்க ளை வெச்சி இந்த பூஜையை பண்ணுவேன். ஆனால் இதை பத்தி வெளியே சொன்னா என்னோட கோவத்துக்கு பலியாக வேண்டியந்திருக்கும். என்றான்.
ஐயா எனக்கு புரியுதுங்க ஆனால் எங்க ஆளுங்க கேப்பாங்களே என்ன சொல்லுறது?
அப்போது சோமு, நீ கவலை படாத இங்கே வெளியூர் ல இருந்து வரவங்க மொட்டை போட்டுக்குறது எல்லாருக்கும் தெரிஞ்ச விஷயம். நிறைய பேருக்கு மொட்டை போட்டதுனால யாருமே உன்னைய சந்தேக பட மாட்டாங்க என்றான். இங்க தப்பு பண்ணா மொட்டையை போட்டு விட்டுட்டு வாங்க ன்னு வேற சொல்லி நம்ப வெச்சிருக்கோம் உன் மேல சந்தேகம் வராது என்றான் சோமு.
சரிங்க அப்போ நான் தயார் என்றாள்.
நல்லது அப்போ நாளை மறுநாள் பரிகார பூஜை பண்ணுற நாள். அதனால நல்லா தலைக்கு குளிச்சிட்டு ராத்திரிக்கு வந்துடு என்று சொல்லி அனுப்பினான்.வடிவுக்கும் அந்த பெண்ணுக்கும் கொஞ்சம் முன்பணமும் கொடுத்து நாளை மறுநாள் தயாராகும் படி சொன்னான்.
இந்த விவரங்களை எல்லாம் வடிவு கல்யாணி யிடம் தெரிவித்து முடித்தாள்.
வடிவு அனைத்தையும் கவனமாக கேட்டாள்.
அவள் இதயம் வேகமாகி துடித்தது. ஒரு பெண்ணை நிர்வாணமாக வைத்து மொட்டையடித்து பூஜை செய்யாபோவதை அறிந்ததும் அவளுக்கு ஆர்வம் தாங்க முடியவில்லை. அவர்கள் பூஜை இன்று இரவு செய்ய போகிறார்கள் என்று அறிந்ததும் அதை எப்படியாவது பார்க்கவேண்டும் என்று அவள் எண்ணினாள்.
வடிவை கிளம்ப சொல்லியதும் அன்று எப்படியாவது அதை பார்த்து விடவேண்டும் என்று திட்டமிட்டு காத்திருந்தாள்.
சோமு அன்று இரவு பண்ணையாருடன் வடிவும் அவளது தோழியும் வரவேண்டி காத்திருந்தனர்.
ஆனால் வடிவு மட்டும் தனியே வந்தாள். அவளிடம் இன்னொருவள் எங்கே என்று கேட்டாள் அதற்க்கு அவள் உடல்நிலை சரியில்லை ஆகவே அவள் வர முடியவில்லை என்று சொன்னாள். சந்தோஷம் இன்னிக்கி நீ போதும் என்று அவளை முன்னால் உட்கார சொன்னான் அறிவழகன்.
சோமு அவளை அழைத்து உன் புடவையெல்லாம் அவுத்துட்டு பிறந்த மேனியா உட்காரு என்றான்.
உடனே வடிவு எழுந்து சற்று தயங்கியவாறே அவளது உடைகளை களைந்தாள். பின்னர் கூச்சதுடன் அவளது அங்கங்களை மறைத்து கொண்டு அமர்ந்தாள்.
அறிவழகன் கோபமாக தலையாட்டி இல்ல இல்ல நீ இப்பிடி எல்லாத்தையும் மறைக்கிறதுக்கா நான் வர சொன்னேன் எல்லாத்தையும் நான் பார்க்கணும்
முதலில் எழுந்துக்கோ என்றான்.
அவள் தயக்கத்துடன் நின்றாள்.
அறிவழகன் சரி உன் கையை தூக்கு என்றான்.
அவள் மெதுவாக கைகளை தூக்கினாள். ம்ம் சூப்பரு நல்ல காடு மாதிரி மேலேயும் கீழேயும் முடி வளர்த்து வெச்சிருக்க
சரி அப்படியே திரும்பி
உன் கொண்டையை அவுத்துட்டு முடியை லூசா விடு என்றான்.
வடிவு இப்போது அவள் தலை கொண்டையை மெதுவாக அவிழ்த்து விட்டாள். அவள் கருங்கூந்தல் அருவி போல வழிந்து அவள் பிட்டங்கள் வரை விழுந்தது.
அவள் கூந்தல் கருப்பாக அடர்த்தியாக பள பள வென்று இருப்பதை பார்த்த அறிவழகனின் ஆசையையையும் ஆண்மையையையும் ஒன்றாக தூண்டியது. அவன் உடனே எழுந்து அவள் அருகில் வந்தான்.அவளது முடியை நன்றாக தடவினான். அவள் கூச்சதுடன் நெளிந்தாள். வடிவு ஐயோ ஐயோ எவ்வளவு அழகா இருக்க தெரியுமா? இத்தனை அழகையும் மறைச்சி புடவைக்குள்ள ஒளிச்சி வெச்சிக்கிட்டு நேரத்தை வீணாகிட்டியே என்று அவளை பலவாராக வர்ணித்தான்.
வடிவுக்கு பயம் இருந்தாலும் ஒரு ஆண் அவளின் அழகை பார்த்து புகழ்ந்தது அவளுக்கு ஒரு பெருமையை தந்தது.
அவள் கூச்சத்தை மறந்தாள். அவள் அழகை காட்ட ஆரம்பித்தாள்.
அறிவழகன் இப்போது அவள் தன் வழிக்கு வந்தாள் என்று புரிந்துகொள்ள.
வடிவுஇப்பிடி நல்ல சம்மணம் போட்டு உட்காரு என்றான்.
அப்படியே வடிவு செய்தாள்.
டேய் பூசாரி வந்தாரா என்றான். அவரு தயாரா இருக்காரு என்றான். உடனே வர சொல்லு என்றான்.
பூசாரி அங்கு வந்து அறிவழகனை வணங்கினார். வாங்க பூசாரி இன்னிக்கி இந்த பொண்ணை வெச்சி இன்னிக்கு பூஜை முடிச்சிடலாம் என்றான்.
தம்பி ரெண்டு பேரு இருக்கணுமே.
ஆமாம் அய்ய ஆனால் இன்னொரு பொண்ணுக்கு உடம்பு சரியில்லை.
இப்போ என்ன பண்ணுறது?
என்றவுடன்
ஐயா நான் பூஜை பண்ணலாமா என்று ஒரு குரல் கெட்டது
அறிவழகன் அதிர்ச்சி அடைந்தான்.
